જà«àªžàª¾àª¨à«€àª“ ને અનà«àªàªµàª¨à«€ જરૂર નથી ……
ઠàªàª• મહાન સંત હતા, તà«àª¯àª¾àª—à«€ અને વૈરાગી સાથે સાથે મહા જà«àªžàª¾àª¨à«€, દયા અને કà«àª·àª®àª¾ ના àªàª‚ડાર àªàªµàª¾ ઠસંત ની
વાણી નà«àª‚ શà«àª°àªµàª£ કરવા રાજા નિયમિત આવતો,ઠદિવસે સંત નà«àª‚ વà«àª¯àªàª¿àªšàª¾àª° અને બà«àª°àª¹à«àª®àªšàª°à«àª¯ પર ગજબનાક પà«àª°àªµàªšàª¨
સાંàªàª³àª¤àª¾ રાજા ને આશà«àªšàª°à«àª¯ ની સાથે સંત પર શક થયો, નકà«àª•à«€ આ સંત વà«àª¯àªàª¿àªšàª¾àª°à«€ હોવો જોઈàª, અનà«àªàªµ કે જાણ
વગર આટલà«àª‚ બધà«àª‚ વિવેચન ? કેવી રીતે થઇ શકે ? આ અસંàªàªµ છે! રાજા નો સંત મહાતà«àª®àª¾ પà«àª°àª¤à«àª¯à«‡ નો વિશà«àªµàª¾àª¸ ઉડી
ગયો, અને તà«àª¯àª¾àª° થી તેને સંત ની વાણી નહિ સાંàªàª³àªµàª¾àª¨à«€ પà«àª°àª¤àª¿àªœà«àªžàª¾ કરી.
આ વાત ની સંત ના àªàª•à«àª¤à«‹ ને ખબર પડી, àªàª•à«àª¤à«‹ ઠસંત ને આ વાત કરી, તà«àª¯àª¾àª°à«‡ સંતે કહà«àª¯à«àª‚ તેમને સમજાવી ને
આવતી કાલે મારા પà«àª°àªµàªšàª¨ માં લાવજો, તેમનો બધો àªà«àª°àª® àªàª¾àª‚ગી જશે.
àªàª•à«àª¤à«‹ ઠરાજા ને સમજાવà«àª¯àª¾ કે આપ આવતી કાલે તેમની વાણી સાંàªàª³àªµàª¾ જરૂર પધારો જેથી ,આપ નામદાર
ને જે àªà«àª°àª® થયો છે, તે દà«àª° થઇ જશે.
રાજા ! બીજા દિવસે વેશ પલટો કરી, કોઈ ની નજર ના પડે તે રીતે સંત ની વાણી માં ગોઠવાઈ ગયો,
સંત મહાતà«àª®àª¾ ને ખબર પડી ગઈ, રાજા વેશ પલટો કરી ને આવà«àª¯à«‹ છે.
સંત મહાતà«àª®àª¾ ની વાણી યà«àª¦à«àª§ ના રણ મેદાન થી શરૠથઇ, તેમને સૈનિકો ને પોરસ ચઢાવતા યà«àª¦à«àª§ નà«àª‚ àªàªŸàª²à«àª‚ જબરદસà«àª¤
વિવેચન કરà«àª¯à«àª‚ કે જે લોકો વાણી સાંàªàª³àªµàª¾ આવà«àª¯àª¾ હતા,તે બધા મારો કાપો કરતાં ઉàªàª¾ થઇ ગયાં,ધરà«àª® àªà«‚મિ ઘડીક àªàª°
રણàªà«‚મિ (યà«àª§à«àª§àª¨àª¾ મેદાન) જેવી થઇ ગઈ,રાજા પણ મà«àª¯àª¾àª¨ માંથી તલવાર કાઢી મારો કાપો કરતાં આગળ ધસી ગયો
અને સંત ની બેઠક પાસે પહોચી ગયો,તà«àª¯àª¾àª°à«‡ સંતે રાજાનો હાથ પકડી લીધો, અને કહà«àª¯à«àª‚ રાજન ! આ યà«àª¦à«àª§ નૠમેદાન
નથી ! અહી તલવાર ન લેવાય.. આ તો ધરà«àª® àªà«‚મિ છે,રાજા શરમિંદો થઇ ગયો, હાથ જોડી માફી માગી,
રાજા ને સમજાઇ ગયà«àª‚ કે સંત મહાતà«àª®àª¾ તો કà«àª¯àª¾àª°à«‡àª¯ લડાઈ કરવા જતા નથી અને તેમને યà«àª¦à«àª§ નો અનà«àªàªµ પણ નથી,
નકà«àª•à«€ આ જà«àªžàª¾àª¨ નો જ પà«àª°àªàª¾àªµ છે…………………
સંત મહાતà«àª®àª¾ પર કદાપી શક નહિ કરવાની પà«àª°àª¤àª¿àªœà«àªžàª¾ લઇ રાજા રવાના થયો.